|
"URBAN WARS" (ΑΣΤΙΚΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ)1. Αυτό που προηγείται ενός συμβάντος δεν είναι απαραίτητα η αιτία του, λέει η σοφία των αρχαίων. Ο προηγούμενος αιώνας απέδειξε το αντίθετο και κάνεις δεν μπορεί στα αλήθεια να υποστηρίξει ότι είναι ασφαλής από την αιτιοκρατία, από τη στρατικοβιομηχανική και την επιστημονική αποφασιστικότητα. Στις εχθροπραξίες της αρχαιότητας η άμυνα ήταν όχι η επιτάχυνση αλλά η επιβράδυνση. Η προετοιμασία για πόλεμο ήταν το τοίχος, η έπαλξη το φρούριο. αι ακριβώς το φρούριο ως μόνιμη οχύρωση, έθεσε τα θεμέλια της μονιμότητας της πόλης έτσι ώστε η αστεακή αστική μόνιμη εγκατάσταση συνδέεται με την ανθεκτικότητα του εμποδίου. 2. Από την περίοδο του πρώτου πολέμου στον κόλπο το 1991, τότε που το CNN ανέλαβε την σύζευξη του info-war με τον κανονικό, τακτικό πόλεμο, εμείς που παρακολουθούμε τα κάθε είδους μέσα πληροφόρησης πιστεύουμε πως έχουμε επαρκή αντίληψη για αυτό που συμβαίνει στο πεδίο της μάχης. Παρά τις διάφορες, αναλύσεις και θεωρίες γύρω από τις τακτικές του σύγχρονου πολέμου, που συνδυάζει παραδοσιακές στρατιωτικές επιχειρήσεις με τακτικές εξαπάτησης, αναβαθμισμένες από τις δυνατότητες που δίνει η ψηφιακή τεχνολογία, μας διαφεύγει συνέχεια η πολυπλοκότητα των επιπέδων διεξαγωγής του μεταμοντέρνου πολέμου. 3. Η διαδεδομένη άποψη πως οι σύγχρονοι πόλεμοι δεν διαφέρουν σαν πακέτα στρατηγικών, από τα αντίστοιχα των, βιντεοπαιχνιδιών, δεν έχει να κάνει μόνο με την ιδέα της απόκρυψης της ωμής αιματοχυσίας ή αντίθετα, της αναζήτησης συμμετοχής μας σε αυτή, μέσω της προσομοίωσης της. Οι σχέσεις των σύγχρονων πολέμων με τις μη-γραμμικές αφηγήσεις που προκύπτουν από τον ψηφιακό κατακερματισμό του κόσμου, και της εμπειρίας μας γι΄ αυτόν, φαίνεται να είναι, πολύ πιο ρεαλιστικά και "πραγματιστικά" συνδεδεμένες. 4. Το 2006, δημοσιεύθηκε ένα άρθρο, βασισμένο σε συνεντεύξεις με Ισραηλινούς αξιωματικούς, σχετικό με την χρήση μεταδομικών θεωριών για τον χώρο, την πολεοδομία, και την αρχιτεκτονική. Ο γενικός διοικητής της επιχείρησης περιέγραφε τις επιθέσεις των Ισραηλινών δυνάμεων με τον όρο "ανεστραμμένη γεωμετρία". Kατά την διάρκεια της μάχης, οι στρατιώτες κινήθηκαν μέσα στην πόλη, κατά μήκος εκατοντάδων μέτρων, υπόγειων τούνελ, λαξευμένων εντός μιας πυκνής και συνεχόμενης αστικής δόμησης. Παρότι μερικές χιλιάδες Ισραηλινοί στρατιώτες, και Παλαιστίνιοι guerrillas επιχειρούσαν ταυτόχρονα μέσα στην πόλη, ήταν τόσο ενταγμένοι στον αστικό ιστό, που μόνο ελάχιστοι μπορούσαν να γίνουν ορατοί από τα μέσα καταγραφής στην επιφάνεια ή στον αέρα. Επιπλέον, δεν χρησιμοποιούσαν κανένα από τους δρόμους ή τα στενά της πόλης, ή κάποιες από τις εξωτερικές πόρτες και παράθυρα, αλλά κινιόντουσαν οριζόντια διαμέσου των τοίχων και κάθετα μέσα από τρύπες που άνοιγαν με εκρήξεις, στα ταβάνια και στα πατώματα. Πρόκειται για καταστάσεις αντίληψης του χώρου που θυμίζουν έντονα τον τρόπο που βιώνουν το χώρο και τη κίνηση οι παίκτες των videogames. 5. "Ο χώρος που βλέπεις τώρα, το δωμάτιο που κοιτάζεις, δεν είναι τίποτε άλλο από την ερμηνεία σου γι' αυτόν. Η ερώτηση είναι πως ερμηνεύεις το σοκάκι. Ερμηνεύουμε το σοκάκι σαν ένα χώρο απαγορευμένο να τον διασχίζεις και την πόρτα σαν ένα μέρος, που σου απαγορεύεται να περάσεις και το παράθυρο, σαν ένα σημείο που δεν πρέπει να κοιτάξεις έξω, γιατί υπάρχει ένα όπλο που σε περιμένει στο σοκάκι και μια ομάδα που σε περιμένει πίσω από την πόρτα. ι αυτό γιατί ο αντίπαλος ερμηνεύει τον χώρο με τον παραδοσιακό κλασικό τρόπο και δεν θέλω να υπακούσω στην ερμηνεία του και να πέσω στην παγίδα του. Θέλω να τον αιφνιδιάσω. Αυτή είναι η ουσία του πολέμου. Πρέπει να νικήσω. Γι΄ αυτό διαλέγω τη μεθοδολογία να κινούμαι μέσα από τοίχους. Σαν ένα σκουλήκι που καταβροχθίζει τον δρόμο ανοίγοντας τον μπροστά του, που εμφανίζεται σε κάποια σημεία και μετά εξαφανίζεται".† Οι στρατιώτες συγκεντρώνονται πίσω από ένα τοίχο και χρησιμοποιώντας εκρηκτικά, τρυπάνια και βαριοπούλες, ανοίγουν μια τρύπα αρκετά φαρδιά για να περάσουν. Ίσως χρησιμοποιηθούν κάποιες χειροβομβίδες, ή μερικές ριπές μέσα σ' αυτό που συνήθως είναι ένα ιδιωτικό καθιστικό, που ζουν μερικοί ανυποψίαστοι κάτοικοι. Όταν οι στρατιώτες περάσουν τον τοίχο, οι κάτοικοι κλειδώνονται μέσα σε ένα από τα δωμάτια, όπου και θα παραμείνουν μερικές φορές για αρκετές μέρες, μέχρι η επιχείρηση να ολοκληρωθεί. Πολύ συχνά χωρίς φαγητό, νερό, τουαλέτα και φάρμακα. Πολίτες στην Παλαιστίνη, όπως και στο Ιράκ αλλά και στο οσσυφοπέδιο έχουν την εμπειρία της απρόσμενης εισβολής του πολέμου μέσα στον ιδιωτικό χώρο του σπιτιού τους σαν την πιο βαθιά μορφή τραύματος και ταπείνωσης. 6. "Φαντάσου το, κάθεσαι στο καθιστικό σου, που το γνωρίζεις τόσο καλά, είναι το δωμάτιο όπου η οικογένεια κοιτάζει μαζί τηλεόραση μετά το βραδινό γεύμα, και ξαφνικά ο τοίχος εξαφανίζεται με ένα εκκωφαντικό θόρυβο, το δωμάτιο γεμίζει σκόνη και συντρίμμια, και μέσα από τον τοίχο εμφανίζονται στρατιώτες ο ένας μετά τον άλλο, ουρλιάζοντας διαταγές. Δεν έχεις την παραμικρή ιδέα αν είσαι εσύ ο στόχος, αν ήρθαν να καταλάβουν το σπίτι σου ή αν απλά το σπίτι σου βρίσκεται στο δρόμο τους για κάπου αλλού. Τα παιδιά ουρλιάζουν πανικοβλημένα. Δεν είναι δύσκολο να φανταστείς τον τρόμο των παιδιών ηλικίας τεσσάρων ετών, όταν τέσσερις έξι οκτώ δώδεκα στρατιώτες, με τα πρόσωπα τους βαμμένα μαύρα, με υπο-πολυβόλα που στρέφονται προς όλες τις κατευθύνσεις, και με κεραίες που προεξέχουν πίσω από τα σακίδια της πλάτης τους, που τους κάνουν να μοιάζουν με τεράστια εξωγήινα έντομα, ανοίγουν δρόμο διαλύοντας τους τοίχους με εκρήξεις". 7. Στους αστικούς πολέμους, οι πολίτες γίνονται μαχητές και οι μαχητές γίνονται πολίτες. Η ταυτότητα μπορεί να αλλάξει τόσο γρήγορα όσο μπορεί και το φύλο να είναι προσποιητό. Η μεταμόρφωση γυναικών σε άνδρες μαχόμενους πολεμιστές μπορεί να συμβεί αστραπιαία. Σε καταστάσεις εκτάκτου ανάγκης, από καραμπόλες αυτοκινήτων σε ταραχές, από σεισμούς σε τρομοκρατικές επιθέσεις και επιδημίες, όπου τέλος πάντων η τάξη καταλύεται, οι "κόσμοι" της αστυνομίας, της πυροσβεστικής και του στρατού, που έρχονται για την υποστήριξη μας, μεταβάλλονται, σε κυρίαρχη τάξη, σε μια κατάσταση εξαίρεσης. Η βασική ειρωνεία των καιρών μας είναι, πώς μπορούν οι διάφορες γεωπολιτικές να στηριχτούν σε συνεργασίες, τη στιγμή που η ευρύτερη οικονομία βασίζεται στη κατανάλωση στρατιωτικών προϊόντων; Πώς μπορούν να διατηρούνται δομές απόλυτου πολέμου σε περίοδο ειρήνης; Η μεσαία τάξη, η τάξη της κατανάλωσης, ετοιμάζεται για έναν πόλεμο διαρκείας εναντίον των γειτόνων της, των μεταναστών, της φύσης και της τρομοκρατίας. 8. Οι μάχες με τον εχθρό, για το στρατό έχουν πάρει τη μορφή ενός debate γύρω από τη φύση της πραγματικότητας ή μάλλον της ερμηνείας της. ‘ο ίδιο ισχύει και για μας τους παρατηρητές που μέσω των μίντια αγνοούμε πως βλέποντας, όχι μόνο συμμετέχουμε στις εχθροπραξίες, αλλά διαμορφώνουμε τον διάλογο της μάχης. Η μεθόριος σήμερα, μοιάζει όλο και λιγότερο με σύνορα και όλο περισσότερο με αρχιπέλαγος από κατεχόμενες ζώνες. Μια άλλη αρχιτεκτονική πρόσληψης του χώρου, εμφανίζεται στο όλο και περισσότερο επεκτεινόμενο τοπίο της "συνεχούς επαγρύπνησης", το τοπίο των αστικών πολέμων του άμεσου μέλλοντος που ήδη έχουν ξεκινήσει. 9. Διαβάστηκαν αποσπάσματα από το έργο "Urban Wars" του Ηλία Μαρμαρά, της ομάδας Personal Cinema. Έκτακτη συμμετοχή Σταματίνα Παπαμιχάλη. Η μουσική ήταν των: Green Day Ηχητικά εφέ: Luigi Nοnο Επιμέλεια Ήχου: Γιάννης Λαμπρόπουλος
|